Tanrıyla Polemikler

Ulu Tanrım,
Sana yazdığım 70 kadar mektubun birleşmesiyle Tanrıyla Polemikler adlı kitabım meydana geldi.
Aldığım çok olumlu tepkilere karşın vatandaşın biri, savcılığa suç duyurusunda bulunarak: "Allah'a hakaret ettiğimi" ileri sürdü.
Savunmamda: Hakaret davalarının şahsi olduğu, hakarete uğrayanın bizzat şikayette bulunması gerektiği, ancak Allah'ın duruşmaya gelmediğini, bir başkasına da vekalet vermediğini, bu nedenle davanın reddi gerektiğini söyledim.
Sen her şeye gücü yeten bir varlık olarak kendini savunmaktan aciz misin ki bu zavallı akıl fukaraları senin avukatlığına soyunuyor.

Ulu Tanrım,
Âdem'i çamurdan, onun kaburgasından Havva'yı yani kadını yarattın. Ne var ki erkeğe tanıdığın hakları, kadına tanımadın. Adalete ilişkin öğütler verirken kendin niye bu adalete uymadın?

Ulu Tanrım,
Sana malum olduğu üzere senin adına çok şey yaptılar ama sen hep seyirci kaldın. Neden?
İnsanların böylesine ahlaksızlaşmasına, günah işlemesine neden izin veriyorsun? Şayet "insanların ahlaksızlaşmasına, günah işlemesine neden olan şeytandır, şeytana uymasınlar" diyorsan o zaman da şeytanı niye yaratıp kullarının başına musallat ettin?

Ulu Tanrım,
Allahsızların, yani ateistlerin cehennemde yanacağını söylüyorsun. Senin de bir Allah'ın bulunmadığına göre cehennemde yanman mı gerekecek?

Ulu Tanrım,
Kuranıkerim'inde öylesine çok ceza ve işkence yöntemleri salık vermişsin ki kulun olarak hayret ediyorum. Neden her şeyi korku, şiddet ve işkence temeli üzerinde kurdun. Sevgi, şefkat, merhamet, hoşgörü gibi güzel şeyler varken bunlara ne gerek vardı?

Asi kulun Hasso