Uyurgezerin Seyahatnamesi

Rüzgar uçan yaprakların soluğuydu, gökyüzü dev bir kül çanağı
Şimdiyse güneş bir göz bizi yukarıdan izleyen ve bulutlar
sonsuzluk tarlaları
Yine buradayız hala her şey güzel yeni tansıklar filizleniyor
tanın tapınağında
Biliyorum hiçbir şey bitmeyecek hiçbir şeyden sonra
Biliyorum yalnızca küçük noktalar bunlar uzun çizginin üstünde
Hep böyle kalsın istiyorum ellerim yüzüm ayaklarım
Hep böyle – hiç doğmamış ya da çoktan ölü
Hep böyle – yaşarken ölümsüz ve ölünceye kadar ölümsüz