Vedanın Sırrı

İçeri girdiğinde Nazlı'yı tencerenin başında beklerken buldu. Heyecandan, seri bir şekilde konuşuyordu:
- Nazlı hadi yıkayalım şu kamışı. Kamışı iyice yıkadılar. Sonra Kerem ağzına aldı kamışı. Kaymağın bozulmamasına özen göstererek tencerenin kenarına bandırdı.
Kamışı hızlı hızlı çekerken gözlerini kaldırmış Nazlı'ya bakıyordu. Nazlı kolundan çekti sonra Kerem'e:
- Abi yeter çok içtin, biraz da ben içeyim. Kerem istemeyerek kamışı bıraktı ve Nazlı'ya uzattı. Nazlı çekingen bir vaziyette kamışı iki parmağıyla tutarak çekiyordu sütleri, Sonra Kerem uyardı birden.
- Nazlı yeter artık. Bana diyorsun kendin içmeye başlıyorsun. Bu kadar çok içersek anlar babaannem.