Yanılgılar Evi

(...)
Salkım saçak bir aşk ile
Söze can veren dengbêjdi Filit
Murat kıyısında, Bingölde.
Ne natür bir sesti
Bu postmodern çağda
Tekno gürültüden uzak, azade nefes
Konuşurdu Doğunun yorgun diliyle.
Kırağılar vardı saçlarında beliren
Pembe bir güz sabahında
Acılardan armağan.
Dudaklarında karanfil kokularıyla
Susardı öyle dağlarca
Kaçak cigarasında bir içimlik zaman
Yıldız düşerdi göğün taraçasından
Kalbinin avuçlarına.