Yaşam Kaçtı Gözüme

Bu ilk kitabımın satırlarında, yıllar öncesinden gelen dostlukları sürdürüyorum sizinle. Yüzlerce yıldır tanışmıyor muyuz zaten! Seslenmek istiyorum: "Yaşam kaçtı gözüme bir kez. Artık eskisi gibi olamaz hiçbir şey. Hey siz, gözüne yaşam kaçan ya da kaçsın isteyenler, açık bir davetiyem var. Gelin! Satırlar arasında kaybolalım birlikte. Yaşamı, insanı, ilişkileri kendi gözümüz, sözümüz ve özümüzle mayalayalım. Ya maya tutmazsa mı? Tutacak sevgili dostlarım, tutacak. Hem de göle bile değil, okyanuslara..."

Bu kitabın sizi taşıyacağı serüvenlerle ilgili ipuçlarını da, Tempo Dergisi'ndeki okurlarım fısıldasınlar kulağımıza:

... Mutluluğun, sevginin, aşkın, sınırsızlığın tarifini buldum yazılarınızda. Dizelerinizdeki gibi seslenmek istiyorum size: "Güzel sensin bana"

... Ben hayatta her zaman söyledikleriyle veya yazdıklarıyla bağdaşmayan insanları ne yazık ki daha çok tanıdım. Siz bana ne kadar doğru olduğunuzu gösterdiniz. Şimdi, yazınızda bana hatırlattıklarınıza daha da çok inanıyorum.

... Tempo dergisindeki yazınızı okudum. Bir harika. Hayatta birçok güzel şey okuyor veya duyuyorum, ama bunların içinde senden de bir parça varsa çok farklı oluyor. İşte sizin yazınızda bunları hissettim.

... Medyadaki olağanüstü laçkalığın içinde insanlara güzel şeyler söylediğiniz için hem kutlamak, hem de teşekkür etmek istedik. (Bir gazetede çalışan iki gazeteciden)

... Umarım yazılarınız çok insana ulaşır, kalbinizdeki umut ve sevgi birçok insana ışık tutar.

... Çok sıcak, çok samimi ve çok da öze dönük.
(Arka Kapak)