Kur'an'ın İkna Hususiyeti

Kur'ân, iman esaslarının hiçbirinde, insandan gözü kapalı bir tasdik istemez. Bilakis, hareketlerine tesir eden unsurlarını intibaha getirip, kuvvetli delillerle onu ikna eder.

Allah'ın varlığını ve birliğini şu müşahhas delillerle ispatlar: "Gökleri ve yeri yaratan Allah hakkında şüphe ha?" "Eğer yerde ve gökte Allah'tan başka tanrılar olsaydı, ikisi de (yer de gök de) bozulup gitmişti."

Âhiret inancını, temsîlî kıyasla ispatlar. Temsîlî kıyasın öyle bir nev'i vardır ki, mantığın yakînî bürhanından daha kuvvetlidir: "Allah'ın rahmetinin eserlerine bak ki nasıl yeri ölümden sonra diriltiyor? Şüphe yok ki, O, ölüleri de diriltir. O her şeye kadirdir."

Kur'ân'ın hakkaniyetini kuvvetli bir aklî delille ispatlar: "Kur'ân'ı düşünmüyorlar mı? Eğer o, Allah'tan başkası tarafından indirilmiş olsaydı onda birbirini tutmaz çok şeyler bulurlardı."

O halde, Ebedî İlâhî mesajın kısa sürede üç kıtaya yayılıp, daha sonra dünyanın dört bir yanına ulaşması, bazılarının iddia ettiği gibi "kılıç zoru" ile değil, Kur'ân'ın bu ikna kuvvveti ile olmuştur. "Medenîlere galebe ikna iledir, icbâr ile değil.."