Ruhların Karanlık Gecesinde

Çekirge ve bal yiyerek büyüdüm
Aşkın kozalaklarını nefretin
Çam ağacına adını ben verdim
Sütünü içtim zamansız köklerinin
Her şey akıyordu içine ve dışına
İkiziydim benzersizliğin
Kendine içkin dışsal bir evren
Kutsal ağacı birleşmenin
Gerçek bendim hüküm ben
Ölü tanrılar düş çemberleri
Yazıcısıydım yine dev
Kalem bendim
El ben