Salahaddin-i Eyyübi Devrinde İlmi Faaliyetler

Kitapta, ana hatlarıyla, kurulus döneminde Eyyûbîler ve Salâhaddîn-i Eyyûbî dönemindeki ilmî hayat degerlendirilmistir. Birinci bölümde Salâhaddîn döneminde kurulan medreseler ele alınmıstır. kinci bölümde medreselerde okutulan kitaplar, dönemin ragbet gören
ilimleri baglamında incelenmistir. Üçüncü bölümde ise devrin önde gelen âlimleri,
dönemin genel yapısı içinde sıralanmıstır Salâhaddîn dönemi ilmî faaliyetler
bakımından son derece parlak bir dönemi teskil etmektedir. Sultân Salâhaddîn, siyasî
birligi saglama ve haçlılara karsı genis kitlelerin destegini arkasına alma amacıyla Ehli
Sünnet vel-Cemâat ruhunu canlandırmaya büyük önem vermis, bunu da önemli ölçüde
medrese insâ ederek saglamıstır. Bu devirde din, siyaset ve düsünce alanında önemli
etkiler bırakan degerli ilim adamları yetismistir. Bu baglamda Sâtıbî, bn Asâkir, bn
Kudâme, bn Münkız, Sühreverdî el-Maktûl, bn Meymûn (Maimonides), Seyfeddîn elÂmidî
ve Abdüllatîf el-Bagdâdî bu devirde yetismis ve daha sonraki nesiller üzerinde
önemli etkiler bırakan ilim adamlarının başında gelmektedir.