Sancaklar Dalgalanınca

Gelen bir mancınık taşı koca yiğidi diz üstü çökertti. Kılıcı elinden gitti. Zaten onu sallayacak takati de kalmamıştı. İki eliyle sancağa sıkıca sarıldı. Sancağın bu surlarda ebedi, algalanmasını istiyordu.Ulubatlı, nurdan bir nokta olmuş sancağın altına düşmüştü. Sancağı öpmek istiyormuş gibi doğrulmak isterken yoldaşları yetişti. Elindeki sancağı arkadaşlarının aldığını gördüğünde, yüzünde mutlu bir tebessüm vardı. Başka âlemlere doğru kanat açmıştı. Sancağı öpmek için kalkan başı surların üzerine düştü. Güzel asker, yiğit asker, kahraman asker...