Tanrısal Bilgelik

Yazar Ersin Özdil Kitabına şöyle başlıyor;
"Bir zamanlar filozof Platonun kurduğu akademinin kapısında şöyle yazardı
Geometri Bilmeyen Giremez. Kanaatim odur ki semavi kitapların bilgisine hakim olunmadan asla bir bilge ya da insan-ı kamil olunamaz..."
Yazar, özellikle gençlerin bilinçli veya bilinçsizce maneviyattan hatta kendi dinlerinden soğutulduğunu ve onların semavi kitaplarda yer alan bilgeliği yani Tanrısal bilgeliği tam olarak kavrayamadığını gözlemlemiş ve şu suallerin cevabını aramış;
Acaba bu kutsal kitapların içindeki vahiysel öğretiler, sureler içindeki bilgelik, nasihatlar, kıssadan hissseler nelerdir ? Neden yeryüzünde en büyük kinin ve nefretin kaynağı hep dinsel bağnazlıklar olmuş Asırlardan beri süregelen dinsel ve etnik çatışmaların kaynağı ne? Kutsal kitaplar ne demiş, insanlık ne yapmış. Tanrısal bilgelik nerede ? Hoşgörü, sadelik, insanlık ve ahlak içeren mesajlar, yeterince algılanmamış mı ? Yoksa birileri hep bunları insanlığa, toplumlara yanlış mı belletti veya bunlar yeterince bilinmiyor mu?
Semavi dinlerin bilgeliği ya da Tanrısal bilgelik ve onların eseri olan
insan-ı kamil olma hedefi neden unutuldu ?
Yazar Kutsal kitap tartışmalarında asıl olanın; senin kitabım benim kitabım değil ,erdeme, fazilete ve tanrısal bilgeliğe varmak olduğuna değinerek Semavi dinlerin kaynakları, tarihi ve kutsalları konusunda kısa bilgiler vererek başladığı kitabına, bu kutsal kitaplardan aldığı tanrısal bilgelik içeren kısa ayet ve sureleri gruplandırarak devam ediyor ve özellikle bu kitaplarda yer alan ders verici kıssalara açıklık getiriyor onları özünden ayırmadan bir hikaye tadında okuyucuya sunuyor.
Kitap bize bittiğinde şu izlenimi veriyor
" Her yolun sonu vardır ancak manevi yolculuğun ve tanrısal bilgeliğin sonu yoktur"