Tıp Kokulu Anılar

Muhsin Boz, hekimlik mesleğinin zorlu yolculuğunda öğrencilik yıllarından başlayarak, görev yaptığı yer ve zamanlardan çok güzel anılar biriktirmiş sırt çantasında. Tıp Kokulu Anılar ismi sizi yanıltmasın, sadece hekime ve hastaya değil insana dair anılar var bu kitapta; bazen kahkahalarla güleceğiniz, bazen içinizin burkulacağı, bazen keşke… diyeceğiniz... Bir yazısında, “yazılarak sayfalara dökülmüş anılar; insanın içinde acılar, tortular, sevinçler, coşkular bırakan olaylar dizisinin resmedilmesi, bir bakıma fotoğraflanmasıdır” der kendisi. Öyle güzel yakalamış ki yaşamın altının çizilecek yerlerini… Hekimlik duyarlılığına edebiyatın gücünü katarak yalın bir dille; iyi-kötü, güzel-çirkin, yanlış-doğru yargılamadan olduğu gibi, gördüğü gibi fotoğraflamış hayatı. Kaleminin sırrı da belki burada saklıdır, kim bilir. Bir ömrün fotoğraf albümü gibi sayfalarını çevireceğiniz bu kitabın bir yerlerinde ailenizden birini, bir tanıdığınızı, hatta kendinizi görürseniz hiç şaşırmayın. Evet, bildiniz, sizsiniz o!

Dr. Resmiye Töre Beşikçi (Yazarın Sınıf Arkadaşı)

Ve Osman sigara içmeye başladığında... Dumanı art arda o kadar hızlı çekerdi ki sigaranın kağıdıyla tütünün yanması aynı zamanda olmaz, kağıt çarçabuk yanar, tütünse upuzun bir kor parçasına dönerdi. Ciğerlerine giren dumanı ağzından, burnundan, gözlerinden ve yırtık zarlı kulaklarından çıkarırdı. Bu kadar duman üzerinde, kısacası tepesinde olunca, uzaktan başı tüten, yanan bir insan intibası uyandırırdı.