Yalnızlık Çare Olmadı Baba

Ayrılıklar hüzünlü, insanı yalnızlığa iten sonlar hep acıdır

Genç yaşta öksüz kalan Cahit şimdi otuz dokuz yaşındadır. Sevdikleri bir bir avucundan uçup gitmiştir. Onlara duyduğu özlem hiç sönmeyecek ışık gibi kalbindedir. Yıllar sonra bulduğunu sandığı aşkın girdaplarında gezinirken, yalnızlığını süsleyen arkadaşlarıyla enteresan bir sona doğru sürüklenecektir.

Hüzünlü bir sahnede başlayan roman, okuyucuyu duygu seline boğuyor. Zaman zaman da hikayeleri ile gülümseten, ele avuca sığmaz bir akıcılıkta. Yazarın şairane üslubu ve yorumlarıyla renklenen eser hafızalardan uzun süre silinmeyecek.

Bir gün yaşanılması şart zamanlar önünüze çıkar, iki tokat atar, yıkar ve gider. Kalan sağlar kimdir, kiminledir, kime tabidir bilinmez. Bilinmesinin de bir önemi yoktur zaten, çünkü herkesin çizgisi önünde, bunu başkaları göremeyecektir.